Que o cambio de estacións non altere o teu estado de ánimo! Coñece o trastorno afectivo estacional

/0 Comentarios/en /por

Sentes que coa chegada do outono o teu estado de ánimo comeza a decaer? Cada estación do ano vén acompañada non só dunhas condicións climáticas específicas, senón tamén dunha serie de hábitos e rutinas.

Durante a primavera e o verán, contamos con máis horas de luz e máis temperatura que no resto do ano, o que nos convida a realizar máis actividades e ter máis lecer ao aire libre. Isto provoca unha maior exposición á luz solar, incrementando a nosa vitamina D e, con iso, o noso estado de ánimo.

Pero, polo mesmo motivo, durante os meses de outono e inverno podemos sufrir un lixeiro cambio nas nosas emocións ao contar cuns niveis insuficientes deste nutriente. O problema atópase cando un sentimento forte de tristeza empeza arrasar co noso día a día, chegando a impedir a realización das nosas actividades diarias.

Isto coñécese como trastorno afectivo estacional e é un tipo de depresión relacionada cos cambios de estación. Os síntomas adoitan comezar no outono e finalizan coa chegada da primavera. Con menor frecuencia, esta afección pode presentarse cun patrón inverso, afectando aos meses máis solleiros.

En ambos os casos, os síntomas tenden a ser leves no inicio e vanse intensificando a medida que avanza a estación. Os máis comúns son:

  • Falta de enerxía.
  • Sentimento de tristeza ou apatía durante a maioría de días.
  • Aumento do sono.
  • Dificultade para concentrarse.
  • Perda do interese en realizar actividades.

Malia que se descoñecen as causas específicas desta enfermidade, adóitanse relacionar cun desequilibrio nos niveis de serotonina e melanina do corpo, debido a unha menor exposición á luz solar. Por outra banda, existe unha maior frecuencia de diagnóstico en mulleres e adultos/as novos/as.

Entre os factores que poden aumentar o risco de padecer esta enfermidade podemos atopar os antecedentes familiares, a depresión ou mesmo o trastorno de bipolaridade. Para tratar o trastorno afectivo estacional e impedir que os síntomas empeoren co paso do tempo é necesario contar coa axuda de especialistas.

En García e Lestón contamos con profesionais da psicoloxía que estudarán o teu caso en profundidade e che amosarán técnicas para que poidas controlar as túas emocións e recuperes a túa calidade de vida o antes posible. Contacta connosco sen compromiso!

Verán de relax? Volve á túa rutina de adestramento con garantías

/0 Comentarios/en /por

Estas vacacións quixeches descansar e deixaches atrás a túa rutina de adestramento? Durante o verán, é moi común que a xente desconecte do estrés da vida diaria e se desprenda de moitos hábitos como a práctica de exercicio regular ou a alimentación equilibrada.

O problema atopámolo cando regresamos deste período estival e imos realizar a nosa táboa de exercicios de sempre. O resultado? Un adestramento que nos resulta moito máis complicado.

O certo é que se pasamos un longo período de tempo sen actividade física, os nosos músculos vanse relaxando á vez que debilitando. Para volver ao noso estado físico necesitamos aclimatar o noso corpo pouco a pouco, comezando con exercicios sinxelos e aumentando a intensidade de maneira gradual.

Se tentamos volver á rutina sen un período de adaptación, é posible que os nosos músculos se sobrecarguen e suframos lesións. Algúns consellos que podes seguir para preparar o teu corpo ao comezo son:

  • Introducir máis días de descanso na túa rutina.
  • Aumentar o número de exercicios á hora de quentar e estirar.
  • Levantar pouco peso.
  • Retomar unha alimentación saudable.
  • Manterse hidratado/a.

Para crear unha nova táboa de exercicios adaptada ás túas necesidades, é necesario que contes coa axuda dun/dunha profesional do adestramento que supervise e incremente  pouco a pouco a intensidade para poder recuperar o túa condición física de xeito seguro.

Dende García e Lestón axudámosche a dar o primeiro paso con algúns exercicios de quecemento para preparar o teu corpo para a volta á rutina:

  • Inclinación lateral: de pé e coas pernas separadas á altura dos ombreiros, levanta a man dereita por encima da cabeza e inclínate cara á esquerda sen mover o tren inferior e controlando o movemento cos músculos abdominais. Fai 10 repeticións a cada lado.
  • Círculos cos brazos: de novo de pé, estira os brazos e fai círculos grandes e completos dende a pelve ata a cabeza. Despois de facer 10 ou 15 repeticións, cambia a dirección.
  • Saltar á corda durante 3 minutos: este exercicio cardiovascular axudarache a fortalecer a túa resistencia, coordinación, respiración e a tonificar os teus músculos e articulacións.

Queres recobrar o teu estado físico despois das vacacións? En García e Lestón contamos con profesionais do adestramento que che axudarán a crear unha rutina completa de adaptación para volver a recuperar a túa saúde. Contacta connosco sen compromiso!

Nin un paso atrás na túa calidade de vida: consellos para tratar a fascite plantar

/0 Comentarios/en /por

Levántaste da cama con dor de talón? Pode que deixáramos o verán atrás, pero algunhas consecuencias dos nosos hábitos durante estas vacacións poden seguir connosco.

Co aumento das temperaturas, adaptamos a nosa rutina e o noso vestiario ás condicións climáticas, gardamos a roupa de abrigo e sacamos vestimentas máis frescas. Unha das máis utilizadas é o uso de chanquetas e sandalias. Pero, realmente favorecen aos nosos pés? O certo é que este tipo de calzado non adoita proporcionar nin suxeición nin amortecemento, o que favorece a aparición de lesións.

Unha das doenzas ortopédicas máis comúns é a fascite plantar. A fascia é unha banda de tecido grosa que conecta o óso do talón cos dedos dos pés. O síntoma máis común que nos advirte desta enfermidade é a rixidez e a dor na parte inferior do talón. Outro signo moi habitual é ter molestias na planta do pé.

Tamén é posible que a dor se acentúe en certas situacións:

  • Ao dar os primeiros pasos pola mañá.
  • Despois de estar sentado/a durante certo tempo.
  • Mentres se están subindo escaleiras.
  • Durante a práctica de deporte.

Existen diferentes tratamentos para esta patoloxía, que se abordan principalmente dende a fisioterapia. Por iso, dende García e Lestón queremos darvos algúns consellos para aliviar os seus síntomas no día a día.

  • Realiza estiramentos cada mañá nas túas pernas, centrándote nos xemelgos, a planta do pé e o tendón de Aquiles.
  • Sitúa unha botella con auga fría na planta do teu pé e faina rodar durante dez minutos.
  • Masaxea a fascia plantar durante tres minutos.

A fascite plantar interrompe a realización das túas tarefas frecuentemente? Isto pode provocar unha perda na calidade de vida, xa que nalgúns casos pode alterar completamente a rutina dunha persoa. En García e Lestón contamos con profesionais da fisioterapia que che axudarán a tratar esta patoloxía creando unha táboa de exercicios adaptada ás túas necesidades. Non o dubides máis e comeza cada día con bo pé!

A volta ao cole non ten porque ser un pesadelo. Sigue estes consellos

/0 Comentarios/en /por

O verán chega á súa fin e dámoslle a benvida a setembro, un mes de novos comezos e de retomar hábitos que deixamos atrás coa chegada das vacacións. Con todo, este período de adaptación á rutina afecta tanto ás persoas adultas como aos/ás máis pequenos/as da casa, que regresan ao colexio despois de máis de dous meses de tranquilidade, flexibilidade horaria e moita diversión!

Entón, os/as nenos/as tamén poden sufrir a famosa síndrome posvacacional? O certo é que si, posto que poden padecer algunhas das consecuencias deste proceso como cansazo, falta de atención, tristeza, irritabilidade, ansiedade, depresión ou trastornos do sono.

Moitos dos seus comportamentos veñen aprendidos do que ven na casa, por iso é moi importante que os pais e nais non amosen unha actitude negativa á hora de regresar ás súas obrigas laborais. Por norma xeral, os nenos e nenas adoitan visualizar a volta ao cole coma unha oportunidade para reencontrarse cos/cas seus/súas amigos/as, ademais do reinicio de rutinas que favorecen ao seu equilibrio físico e emocional.

Para facilitar o regreso á escola, dende a nosa unidade de psicoloxía dámosvos algunhas recomendacións para aplicar no día a día:

  • Retomar horarios: non hai que agardar ao comezo das clases para establecer unha rutina. Resultará moi eficiente ir adaptando o seu horario progresivamente. Para iso, pódense poñer horas límites para levantarse e deitarse.
  • Preparar o material escolar xuntos/as: pode servirlles de motivación escoller o material que van usar durante o resto do curso. Tamén é importante que poidan botar unha ollada aos libros para espertar o interese sobre o que van aprender na escola.
  • Reencontrarse cos/as amigos/as do colexio: seguramente, se estiveron fóra da súa residencia habitual durante as vacacións, non puidesen relacionarse cos/as seus/súas amigos/as. Retomar ese contacto vai ser de grande axuda para volver ao día a día.
  • Reflectir unha actitude positiva: como comentamos anteriormente, é moi importante o comportamento que mostren os pais e nais ante estas situacións, posto que vai ser o que reproduzan eles/elas mesmos/as.
  • Escoitar as súas inquedanzas: é esencial prestarlle atención aos medos que poidan espertar o inicio do curso nos/as máis pequenos/as. Para iso, temos que sentarnos a escoitalos/as e transmitirlles todo o positivo que acompaña a volta ao cole: xogar con amigos/as, novos/as compañeiros/as, excursións, etc.

En García e Lestón contamos cun equipo de profesionais da psicoloxía que axudarán tanto ás persoas adultas como ás máis pequenas a afrontar a costa de setembro para volver con máis enerxía e ganas que nunca á rutina. Contacta connosco sen compromiso!

Lesionado/a? Así podes volver a facer exercicio de xeito seguro e eficaz

/0 Comentarios/en /por

Algunha vez sufriches unha lesión? Tanto se practicas regularmente actividade física coma se o fas de maneira puntual, o risco de sufrir unha lesión está sempre presente. Pero, sabes como retomar de novo o exercicio despois dela? Dende García e Lestón dámosche algúns consellos para volver á rutina.

Cando nos lesionamos debemos saber cal foi o factor que o ocasionou para evitar que ocorra de novo. Na maioría de casos, pode derivar dunha falta de quecemento, estiramento, forza, flexibilidade, unha mala técnica, etc.

Tamén temos que ter claro que non todas as doenzas teñen o mesmo tempo de recuperación. Por exemplo, a gravidade dunha fractura non é a mesma que a dunha sobrecarga. Debemos acudir a un/unha profesional que estableza un diagnóstico e un tratamento claro para saber como recuperarnos e cando volver a practicar deporte.

Un dos procesos que se adoita seguir para retomar o exercicio con normalidade é o seguinte:

  • Fase 1. Readaptación deportiva: traballar cun/cunha profesional do adestramento que paute exercicios adaptados ás necesidades da persoa para que, unha vez superada a fase médica da lesión, o corpo e a zona da doenza volvan a unha certa normalidade física.
  • Fase 2. De aceleración: o/a especialista empeza a elaborar táboas de exercicios máis complexas para aumentar o grao de actividade. É necesario seguir os pasos e tempos estipulados polo/a profesional.
  • Fase 3. Mellorar a potencia: neste momento pódese empezar a practicar deporte de maneira gradual para que se vaia desenvolvendo a forza muscular.
  • Fase 4. Recuperar toda a forza: nesta etapa final xa se comeza a adestrar con normalidade. Se se seguiron todos os obxectivos e prazos correctos non haberá un risco de recaída.

Tamén consideramos importante que teñas en conta os seguintes consellos:

  • Ter paciencia: non se debe establecer un obxectivo temporal. Cada un/unha coñece o seu corpo e só se a sensación é positiva se pode pasar á seguinte fase.
  • Facer exercicio de forma progresiva: débese evitar os sobreesforzos. É necesario lembrar que non volvemos na mesma forma física na que estabamos antes da lesión.
  • Non deixar de adestrar: se se ten unha lesión nunha única parte do corpo, pódese incidir nas restante para perder a menor forma física posible. Por exemplo, se tes dor nunha perna, podes centrarte no tren superior.
  • Realizar adestramento de flexibilidade e mobilidade articular: é importante estirar todos os músculos, pero en especial os adxacentes á zona lesionada para evitar recaídas por culpa da descompensación.

En García e Lestón contamos con profesionais do adestramento que che axudarán a recuper ao completo a túa saúde despois dunha lesión a través dun proceso de rehabilitación como o que acabamos de ver, sempre adaptado ás túas necesidades. Non o dubides máis e contacta connosco sen compromiso!

Que a síndrome de Sinding-Larsen-Johansson non estrague a túa adolescencia!

/0 Comentarios/en /por

A adolescencia é unha época de cambios, non só porque empezan novas etapas escolares, senón porque tantos nenos coma nenas experimentan cambios no seu corpo. É aquí cando aparecen os coñecidos como “estiróns”, onde nun curto período de tempo conseguen gañar moita altura e, malia que este proceso é algo natural, un cambio tan brusco nos tecidos pode dar lugar a problemas físicos. Dende García e Lestón amosámosche unha das enfermidades máis características da puberdade.

A síndrome de Sinding-Larsen-Johansson é unha afección dolorosa na base da rótula (xeonllo) que afecta a adolescentes que están a ter un etapa de crecemento rápida. Para ser máis exactos/as, o xeonllo está conectado á tibia por medio do tendón rotuliano. Cando aínda estamos a pegar o estirón, o tendón permanece unido a unha cartilaxe de crecemento. A tensión no tendón pode provocar unha irritación e inflamación desta cartilaxe.

Esta enfermidade adoita desenvolverse en nenos e nenas de entre 10 e 15 anos e é máis propensa a súa aparición naqueles casos nos que se practican deportes onde se lles esixan saltar ou correr a alta intensidade, xa que este tipo de actividades someten ao xeonllo a unha tensión excesiva e repetitiva. Outros factores que poden desenvolver a afección nestas idades son:

  • Adestramentos incorrectos: unha forma inadecuada de facer exercicio ou o simple feito de non levar uns zapatos que suxeiten ben o pé pode afectar á articulación.
  • Musculatura dos cuadríceps débil: uns músculos fortes e flexibles reducen a tensión que se exerce sobre a rótula e o tendón rotuliano.
  • Actividades que sobrecargan os xeonllos: como levantar peso, subir e baixar escaleiras, agacharse, etc.

Algúns dos síntomas que nos poden alertar da aparición da síndrome de Sinding-Larsen-Johansson son:

  • Dor na parte anterior do xeonllo.
  • Inchazo e sensibilidade arredor da rótula.
  • Aparición dun edema ou inchazo na parte baixa da articulación.
  • Aumento da dor ao practicar deporte, ao axeonllarse ou agacharse.
  • Pódese palpar un vulto na parte baixa do xeonllo.

Para evitar a aparición desta enfermidade é recomendable fortalecer os músculos das pernas e realizar exercicios de estiramento. En García e Lestón contamos cun equipo de profesionais da fisioterapia que axudarán aos teus fillos/as ou familiares adolescentes a previr a dor de xeonllo mediante a execución dunha táboa de exercicios adaptados ás súas necesidades, para que nada lles impida gozar ao máximo da súa adolescencia!

Dous cerebros no teu corpo: a relación entre a psicoloxía e o Sindrome de Intestino Irritable

/0 Comentarios/en /por

Algunha vez estiveches sometido/a a moito estrés e iso repercutiu na túa saúde intestinal? O certo é que existe unha relación entre o cerebro e este aparello, o cal se coñece como “o segundo cerebro” pola gran cantidade de neuronas que contén e que recollen información sobre o estado do organismo.

Nos últimos anos abríronse investigacións sobre as posibles consecuencias que ten a nosa saúde mental sobre enfermidades intestinais, unha das máis estudadas foi a Síndrome do Intestino Irritable (SII). Este trastorno caracterízase polas manifestacións crónicas ou recorrentes de dor abdominal e cambios na evacuación de feces, con diarrea, estrinximento ou ambos.

Esta afección conta cunha elevada incidencia na poboación e, a pesar diso, aínda non se coñece a causa exacta do seu desenvolvemento. Grazas aos avances das investigación neste campo, afirmouse que as emocións afectan o noso corpo.

Un estudo xenético internacional, coliderado polo centro vasco de investigación CIC bioGUNE, decidiu probar esta teoría coa Síndrome do Intestino Irritable e, malia que non atopasen feitos que demostrasen que os trastornos psicolóxicos como a ansiedade causasen síntomas desta enfermidade ou viceversa, si que atoparon unha estreita relación.

Na súa investigación descubriron que os xenes asociados cun maior risco da enfermidade  de SII exprésanse predominantemente no tecido cerebral ou nos nervios dentro do intestino que reciben as sinais do cerebro. Ademais, tamén atoparon que a mesma composición xenética que pon ás persoas en maior risco de SII, aumenta o risco de trastornos comúns do estado de ánimo (ansiedade, depresión, etc.).

Deixando ao carón o estudo, é certo que moitos/as pacientes con este e outros problemas dixestivos empeoran os seus síntomas durante períodos de estrés. Cando os/as afectados/as están a vivir esta situación, fan cambios nos seus hábitos -alimentación, soño, relacións sociais, etc.- que  non só afectan á enfermidade, senón que tamén empeoran a súa calidade de vida.

A xestión das emocións neste caso é un factor chave que pode axudar aos pacientes na súa convivencia cos trastornos psicolóxicos. En García e Lestón contamos cun equipo de profesionais da psicoloxía que che ofrecerán os recursos e estratexias necesarias para axudarche a mellorar as túas habilidades de afrontamento e xestión das emocións, promovendo unha mellora continuada da túa calidade de vida e benestar. Non o dubides máis e contacta connosco sen compromiso!

Que o paso do tempo non restrinxa a túa vida: a importancia dos estiramentos

/0 Comentarios/en /por

A medida que imos envellecendo, o noso corpo vaise debilitando, diminuíndo o noso rango de movemento e a nosa capacidade para realizar diferentes actividades diarias. Para retardar e mesmo mellorar esta situación, é necesario fortalecer o corpo con rutinas de adestramento adaptadas á idade adulta. O problema atópase cando moitas persoas prefiren non darlle importancia polo esforzo que supón ou por outros factores.

Dende García e Lestón animamos a todas aquelas persoas da terceira idade a dar un primeiro paso cara a actividade física, introducindo estiramentos no seu día a día. Este tipo de exercicios teñen unha faceta terapéutica, facéndolle sentir máis independente á xente que o practica.

Realizar estiramentos cada mañá axuda a levar a cabo con máis facilidade tarefas cotiás como vestirse, ducharse, coller cousas do chan, etc. A pesar de que este quecemento se aconsella a calquera idade e sobre todo antes dun adestramento, é moi recomendable nos/as adultos/as polos seus múltiples beneficios, algúns deles son:

  • Aumento da flexibilidade: como comentamos anteriormente, os estiramentos axilizan os seus movementos outorgándolles unha maior flexibilidade, o que lles permitirá gañar máis autonomía e aumentar a súa autoestima.
  • Incremento do rango de movemento: non só melloran a forma na que se moven, senón tamén o seu rango. Por exemplo, levantando máis dunha soa perna para subir escaleiras.
  • Mellora da circulación: manter os músculos activos favorece o fluxo sanguíneo, algo de especial interese na idade adulta xa que, a medida que envellecemos, este tende a retardarse. Con este tipo de exercicios chega máis sangue aos músculos, fortalecéndoos e evitando dores relacionadas co sedentarismo e algunhas enfermidades -como ictus, pé diabéticos, tromboses, etc.-

Dende a nosa unidade de adestramento escollemos algúns estiramentos moi útiles e sinxelos que podedes practicar na casa ou ensinarllos aos/ás vosos/as maiores:

  • Círculos coa cadeira: ponte de pé coas pernas abertas á altura dos ombreiros e a man na cintura. Comeza movendo a túa cadeira realizando círculos no sentido das agullas do reloxo. Fai este movemento seis veces e logo cambia de sentido.
  • Apertura de brazos: tamén de pé e coas pernas abertas á altura dos ombreiros, entrelaza as túas mans por detrás das costas á altura do cóccix e mantente mirando de fronte. Aos poucos  segundos vai levantando os brazos tan alto como poidas, detente cando notes o estiramento sen que teñas dor. Respira profundamente e volve á posición inicial.
  • Queixo ao peito: este exercicio pódelo realizar de pé ou sentado/a. Coloca os teus brazos diante de ti cos dous cóbados tocándose e as palmas das mans xuntas mirando cara arriba. Despois leva as túas mans á cabeza e empúxaa suavemente cara abaixo coa intención de que chegue ao peito, pero sen tocalo. Tes que notar un lixeiro estiramento no pescozo e os ombreiros. Mantén esta posición durante 15 segundo e reincorpórate.

En García e Lestón contamos con profesionais do adestramento que che axudarán a realizar unha táboa de estiramentos adaptada ás túas necesidades, para que nin o paso do tempo poida reducir a túa calidade de vida!

Que o teu verán non se paralice. Evita as lesións de pulso.

/0 Comentarios/en /por

As lesións alteran a nosa calidade de vida interferindo na realización de actividades cotiás ou de lecer e, malia que todas chegan a ser molestas, hai algunhas que nos poden afectar máis que outras, como a dor de pulso, posto que se trata dunha articulación que temos en constante movemento.

Dende García e Lestón queremos amosarche as principais lesións de pulso que existen e como podes chegar a previlas.

En primeiro lugar, os síntomas poden variar segundo a causa, non temos as mesmas molestias cando sufrimos unha escordadura que cando nos diagnostican artrose, polo que o tipo de dor e a localización poden ser diferentes dependendo da enfermidade. Nestes casos, é esencial acudir a un/unha profesional que nos axude establecer unha diagnose concreta.

As principais lesións que nos atopamos nesta articulación son:

  • Traumatismos: son as máis comúns e ocorren cando sufrimos caídas repentinas, xa que adoitamos estender a man para evitar un golpe maior. Isto pode provocar escordaduras, distensións e mesmo fracturas.
  • Tensión repetitiva: calquera actividade que implique un movemento reiterado da articulación  -conducir, xogar ao tenis, tocar o violín- pode inflamar os tecidos que se atopan arredor ou provocar fracturas por sobrecarga, especialmente se se realiza durante horas e sen descanso.
  • Artrose: prodúcese cando a cartilaxe que amortece os extremos dos ósos se deteriora co paso do tempo. Esta afección é pouco común no pulso e adóitase dar en persoas que lesionaron  anteriormente esta parte do corpo.
  • Artrite reumatoide: trastorno no que o sistema inmunolóxico do organismo ataca aos seus propios tecidos. Esta enfermidade é habitual que afecte a ambos os dous pulsos.
  • Síndrome do túnel carpiano: esta afección maniféstase cando hai un aumento de presión no nervio mediano a medida que pasa polo túnel carpiano, unha canle que esta situada entre os ósos do pulso.

Existen moitos factores que poden orixinar as lesións que acabamos de ver, e é que a dor nesta articulación pode afectar a calquera persoa (tanto se é sedentario/a como deportista). Nestes casos, é imposible predicir se imos recibir un golpe ou non, pero si que podemos tomar algunhas precaucións como:

  • Fortalecer os ósos consumindo alimentos con calcio e realizando actividade física.
  • Intentar evitar as caídas (utilizando calzado adecuado, agarradoiras no baño, etc.)
  • Utilizar pulseiras ou equipos de protección á hora de realizar deporte.
  • Utilizar materiais ergonómicos no día a día que non manteñan o pulso en tensión.

En García e Lestón contamos con profesionais da fisioterapia que estudarán o teu caso en profundidade para aplicar o mellor tratamento adaptado ás túas necesidades. Tamén podes solicitar asesoramento personalizado de como previr este tipo de lesións. Non o dubides e contacta connosco sen compromiso!

Cando o verán é toda unha odisea: coñece a tanofobia

/0 Comentarios/en /por

Durante o verán, moitas persoas queren conseguir o maior bronceado posible. Isto trae consigo unha sobreexposición á luz solar que pode prexudicar gravemente a saúde de quen o realice, chegando a desenvolver problemas graves como cancro de pel. Pero, doutra banda, existe unha minoría que, máis que buscar o sol, tratan de fuxir del: o que se coñece como tanofobia.

A tanofobia (ou heliofobia) é un trastorno psicolóxico que se manifesta como un medo irracional á exposición ao sol. As persoas que sofren esta doenza utilizan como argumento os danos que a radiación ultravioleta causa na nosa saúde, pero sen considerar os problemas que pode traer ao seu organismo a falta de luz solar.

Do mesmo xeito que ocorre con outras fobias, a persoa trata de non entrar en contacto co que teme. Neste caso, adoitan utilizar varias pezas de vestir -como sombreiros, lentes, panos, etc.-, protección solar en exceso e mesmo paraugas para filtrar a radiación e así protexerse.

Este trastorno pode desenvolverse durante a infancia ou a adultez e pode deberse a múltiples factores, entre eles destacan:

  • Un evento traumático que condicionase o comportamento do/a paciente. Por exemplo, se de pequeno/a experimentou unha forte queimadura por culpa do sol.
  • Unha resposta aprendida dun pai ou unha nai que sofre esta doenza e que lla transmite aos seus fillos/as.
  • A exposición constante a noticias sobre os problemas que produce a luz solar tamén pode incentivar a aparición desta enfermidade.

Despois de escoitar a unha gran cantidade de especialistas falar sobre as consecuencias negativas da exposición descontrolada e sen protección á radiación ultravioleta é normal que nos preocupemos e tomemos medidas. Con todo, temos que ser conscientes de que o noso corpo precisa de vitamina D, para o cal é necesario que a pel estea en contacto coa luz solar. Este nutriente é esencial para absorber o calcio, axudándonos a combater futuros problemas de osteoporose ou raquitismo. Ademais, inflúe na saúde cardiovascular, no estado de ánimo e no correcto funcionamento do organismo.

A chave atópase en buscar un equilibrio entre a exposición e a protección. Os/As profesionais recomendan 15 minutos ao día para absorber uns niveis suficientes de vitamina D. Iso si, sempre con medidas de seguridade como lentes de sol, cremas, manternos hidratados/as, etc.

A tanofobia pode interferir na realización de actividades cotiás, sobre todo nesta época do ano, provocando unha perda na calidade de vida. En García e Lestón contamos cun equipo de psicoloxía que che axudará a tratar este trastorno en base ás túas necesidades, acompañándote a superar o medo e a recuperar o benestar na túa rutina diaria.