Que o medo non chegue tamén aos teus pratos. Coñece as fobias alimentarias

Se pensamos en fobias seguramente se nos veñan á cabeza as máis coñecidas: agorafobia, claustrofobia, aracnofobia, etc. Pero, existe o medo a comer?  O certo é que si, hai unha gran variedade de fobias que afectan á alimentación, e como en calquera outro tipo, poden ser provocadas por unha situación de estrés, un acontecemento traumático ou simplemente poden chegar a ser transmitidas de familiares a nenos/as.

As fobias caracterízanse por ser trastornos de ansiedade que provocan medo xeneralizado por un obxecto ou unha situación en específico. A maioría das persoas que padecen esta doenza, tenden a evitar o seu tratamento, afastándose destas situacións ou estímulos e interferindo así na súa vida diaria.

Dentro das fobias relacionadas coa alimentación podemos atopar diferentes tipos. Malia que pode haber tantas fobias como alimentos existen, imos ver as máis comúns.

  • Neofobia alimentaria: é a máis habitual entre os máis pequenos/as e baséase no rexeitamento a probar novos alimentos. Esta fobia enténdese como un mecanismo de defensa nos/nas infantes para evitar ser intoxicados/as por algún produto ou alimento en mal estado. A neofobia infantil tende a desaparecer co tempo, pero tamén inflúe a actitude dos/das coidadores/as fronte aos comportamentos dos nenos/as.
  • Fagofobia: este é o medo a tragar alimentos tanto sólidos como líquidos por temor a afogar ou asfixiarse. A fagofobia pódese dar en persoas de calquera idade despois de sufrir un episodio traumático de asfixia, por iso tenden a evitar a que esa situación se repita. Para resolver este trastorno é necesario que o afectado/a acuda a profesionais que lle axuden a superar o trauma e que lle establezan unha pauta para ir introducindo pouco a pouco novos alimentos na súa alimentación.
  • Cibofobia ou o medo xeneralizado a comer ou aos alimentos. A causa desta fobia é a preocupación constante de sufrir unha intoxicación alimentaria ou un brote de alerxia e tamén pode ser causada por un episodio traumático.
  • Micofobia: no contexto alimentario, é o temor por consumir fungos ou cogomelos que provoquen un envelenamento, pero tamén pode supoñer un pavor a tocalos ou mesmo velos.
  • Lacanofobia ou o medo a consumir un ou varios vexetais. A orixe deste temor pode deberse a unha situación onde se atopou algún insecto no alimento ou por verse obrigado/a a inxerilo.

Non deixes que estas fobias afecten á calidade da túa alimentación e, polo tanto, á túa saúde. Os equipos profesionais de psicoloxía e nutrición de García e Lestón axudaranche co teu diagnóstico para poder afrontar calquera tipo de medo e coidar así do teu benestar.

Saltar á corda: máis que un xogo para os pequenos/as da casa

Es desas persoas que pensa que saltar á corda é un xogo de nenos/as e dos profesionais do boxeo? É moi normal atopar este pensamento na sociedade, porque sempre adoitamos relacionar as cousas co que vimos previamente. Por iso, hoxe querémosche amosar o poder que alberga saltar á corda, tanto a nivel físico como psicolóxico.

En primeiro lugar, é un exercicio que mellora a nosa saúde cardiovascular. A súa alta intensidade fai que aumente a circulación sanguínea e que se involucren todos os músculos do noso corpo, fortalecendo brazos, pernas e core e previndo así futuras lesións.

Esta disciplina tamén axuda a aumentar a nosa resistencia e a mellorar a nosa coordinación, porque saltar á corda é un deporte con diferentes niveis, onde a complexidade escala a medida que comezamos a dominar a actividade. Isto tamén pode servir de motivación para aquelas persoas que están a buscar novos retos na súa vida.

Por outra banda, saltar á corda é un exercicio que podes gozar con amigos e familiares, posto que che permite experimentar con diferentes movementos e ritmos para manter a actividade interesante e desafiante. Outro factor chave a nivel psicolóxico é a redución do estrés da persoa que o practica, á vez que segrega endorfinas, mellorando o seu estado de ánimo e a súa calidade de vida.

Ademais, esta é unha actividade de baixo impacto. A diferenza de correr ou facer outros exercicios, saltar á corda non exerce tanta presión nos xeonllos e demais articulacións, o que a converte nunha excelente opción para persoas con problemas articulares.

Do mesmo xeito, para todas aquelas persoas que busquen unha redución de peso, estímase que practicar esta disciplina durante 30 minutos pode chegar a queimar entre 300 e 450 calorías. Aínda así, non hai que esquecer que a perda de peso vai ligada a unha constancia, unha boa alimentación e unha vida activa.

En resumo, saltar á corda é unha das mellores opcións para mellorar a túa saúde e o teu benestar, non necesitas ser un experto/a e non tes que investir unha gran cantidade de diñeiro na disciplina, xa que só precisas unha corda e moitas ganas de empezar a saltar. A que agardas para comezar? Lembra que en García e Lestón contamos con profesionais do adestramento que che axudarán a ter unha vida activa.

Que a tensión non te desgaste: combate o bruxismo coa fisioterapia

A saúde bucal vai máis aló dos nosos dentes e enxivas. Estamos a falar do bruxismo, unha mala acción moi habitual que consiste en apertar os dentes, normalmente durante a noite.

Ademais de estar asociada a un mal hábito de postura mandibular, esta afección pode ter outras orixes como unha aliñación incorrecta da dentadura, estrés e ansiedade, escaseza de sono e as malas posturas corporais.

En moitas ocasións, as persoas que padecen bruxismo non son conscientes da situación que están a vivir debido a que o apertamento dos dentes se realiza case sempre durante o descanso nocturno. Polo tanto, como podemos saber se padecemos nós esta doenza? Existen unha serie de síntomas comúns que nos poden axudar a identificala:

  • Dor de mandíbula ou cabeza.

  • Tensión xeneralizada.

  • Sensibilidade dental ao frío e á calor.

  • Problemas cervicais.

  • Asubíos e molestias nos oídos.

  • Mareos.

Dentro das distintas opcións de tratamento, que van dende a propia educación postural ata procurar unha mellora dos hábitos de sono, a fisioterapia ten un papel moi protagonista á hora de eliminar as doenzas asociadas ao bruxismo.

As consecuencias desta afección non están unicamente ligadas ao desgaste dental, a nosa mandíbula tamén se ve afectada e pode provocar nela molestias incluso á hora de mastigar. Coa fisioterapia, ademais de aliviar esas doenzas musculares producidas polo trastorno, búscase mellorar a elasticidade dos tecidos, relaxar os ligamentos e aumentar a mobilidade da mandíbula.

Por outra banda, a persoa afectada polo bruxismo pode aprender a realizar exercicios que melloren a súa condición muscular nesta zona. Deste xeito, poderá recoñecer nun futuro as súas molestias e alivialas.

Non obstante, sempre que sexa preciso e descoñezamos a orixe dunha doenza muscular, debemos acudir a unha persoa profesional que identifique e determine que é o que nos está a pasar. En García e Lestón contamos co mellor equipo de persoas profesionais dentro do campo da fisioterapia, que poden tenderche a man para acabar con esas molestias na túa zona mandibular.

A INTOLERANCIA Á FRUSTRACIÓN: UNHA BOMBA DE RELOXERÍA

Todas as persoas facemos plans de futuro que desexamos que funcionen ben, pero os desexos non sempre se cumpren. Cando algo non sucede como nós ideamos, frustrámonos e, malia que sexa unha reacción normal, pode supoñer un problema.

Cando a frustración xerada por un resultado ou situación que nos desgusta causa un malestar excesivo, afecta á nosa contorna e torna nun sentimento constante, é cando podemos afirmar que temos unha intolerancia á frustración.

As persoas con baixa tolerancia á frustración teñen unha maior sensibilidade ao que lles resulta pouco agradable. A incomodidade, os contratempos ou as trabas son os inimigos máis comúns de quen padece esta condición. Ademais, estas persoas  presentan certas crenzas irracionais, uns pensamentos que xorden de forma automática e provocan sentimentos negativos que, polo xeral, son drásticos e dramáticos. Unha destas ideas máis comúns é que, se non se consegue o que se propón ou o resultado non é o agardado, as consecuencias serán horribles.

Por suposto que todos e todas nos podemos sentir decepcionados co resultado ou final dunha situación. Non obstante, a intolerancia á frustración pode ter consecuencias graves para o desenvolvemento persoal e para a propia saúde, tanto física como mental. Polo xeral, as persoas con intolerancia á frustración presentan un síntomas ou comportamentos comúns:

  • Negación da realidade ou autoengano.
  • Dificultade para diferenciar desexo de necesidade.
  • Tendencia a controlar todos os aspectos da súa vida.
  • Ansiedade, tristeza ou nerviosismo
  • Medo ao fracaso.
  • Baixa tolerancia á incerteza e pouca paciencia.
  • Nos casos máis graves, pode causar algún tipo de adición.
  • Conflito coas persoas que non actúan do mesmo xeito ou impiden a consecución dos desexos propios.

Cando a situación torna complicada, debemos pedir axuda profesional. Mediante a psicoloxía, trátase de aprender a xestionar os momentos desagradables e a ter un coñecemento sobre as nosas propias emocións.

Para tratar a intolerancia aos malos resultados, pódense levar a cabo varios tipos de técnicas. En primeiro lugar, temos a psicoanálise e a psicoterapia, que explora a orixe do problema e busca poñerlle fin. Na terapia cognitivo – condutual aplícanse unhas novas formas de actuar, é dicir, identificar o que estamos a vivir e aprender a como levalo. O mindfulness axuda tamén a aceptar as situacións negativas, así como calmar a ansiedade e a practicar a paciencia. Por último, as técnicas proxectivas como a caixa de area son métodos liberadores que permiten traballar de forma segura.

É normal pasar por momentos máis complicados e sentir certa frustración cando algo non sae como queremos. Non obstante, cando os pensamentos negativos invaden a nosa vida cotiá, debemos buscar unha solución e da man dunha persoa experta é moito máis sinxelo. Non teñas medo a poñerlle fin ás túas doenzas.

PROBLEMAS CO COLESTEROL? APÓIATE NESTES ALIMENTOS

“Controla o teu colesterol”. De seguro que tes escoitado máis dunha vez a familiares, persoal sanitario e mesmo en anuncios da televisión esta frase pero, sabes por que é realmente tan importante? Coñeces como regulalo a través da alimentación? Contámoscho neste blog.

O colesterol é unha substancia similar á graxa que se atopa en todas as nosas células. O noso corpo encárgase de producilo constantemente, pero tamén o podemos obter de alimentos de orixe animal como a carne ou a xema dos ovos.

Con todo, debemos saber que existen distintos tipos de colesterol e non todos son prexudiciais para a nosa saúde:

  • Colesterol bo ou HDL: transporta outros tipos de colesterol doutras partes do corpo de volta ao fígado para que este os elimine.
  • Colesterol malo ou LDL: un nivel alto desta substancia produce unha acumulación de placas nas arterias.
  • Lipoproteína de moi alta densidade: é tamén colesterol malo ao igual que o LDL, a diferenza radica en que transporta tamén triglicéridos.

Un exceso de placas que se peguen ás paredes dos vasos sanguíneos pode provocar unha  arterioclerose. Isto causa doenzas nas arterias, chegando a estreitalas ou mesmo bloquealas. Nos peores casos, se temos un gran depósito destas placas é posible que unha das nosas arterias se rompa, dando lugar a un coágulo que pode obstruír parcial ou totalmente o fluxo do sangue, coa conseguinte posibilidade de sufrir un ataque ao corazón.

Entón, como podemos baixar o noso colesterol e situalo nun punto beneficioso? O máis importante é ter unha vida saudable e, polo tanto, un plan de alimentación beneficioso e completo para o noso organismo. Non obstante, a pesar de que unha nutrición óptima é necesaria para coidar o noso sistema, hai certos produtos que favorecen a baixada do colesterol malo.

A avea e os cereais integrais achégannos unha gran cantidade de fibra, que axuda a reducir os niveles de LDL. Así mesmo, o aguacate, unha froita cunha popularidade crecente, incrementa ata un 45% a redución do colesterol malo e a súa graxa axuda a aumentar a porcentaxe de colesterol bo do noso sangue.

Por outra banda, o aceite de oliva tan característico da nosa alimentación mediterránea contén ácido oleico, que axuda a reducir o colesterol malo e aumenta o bo. Ademais, é unha fonte de vitamina E e un potente antioxidante que protexe da oxidación e a inflamación, polo que reduce a acumulación de placas nas arterias.

Non podemos deixar fóra os alimentos que son, a súa vez, unha fonte de proteína: pescados azuis coma o salmón, as sardiñas ou o atún, moi ricos en omega 3 ou legumes como as fabas, as lentellas ou os garavanzos.

Coidar o noso sistema non se relaciona unicamente co deporte, a alimentación é igual de importante. Debemos ser conscientes do que estamos a inxerir, como nos axuda e canto podemos comelo para ter unha vida duradeira e chea de saúde. As persoas profesionais da nosa área de nutrición axudaranche en todo o que precises.

ATA ONDE ES CAPAZ DE CHEGAR NO TEU ADESTRAMENTO? COÑECE O AMRAP

Sabemos que nos últimos anos o crossfit está a gañar popularidade pola súa versatilidade e pode que, nalgún dos teus adestramentos, viras a sigla AMRAP e non soubeses de que se trataba.

Estas cinco letras significan As Many Rounds As Possible”, é dicir, “Tantas Repeticións Como Nos Sexa Posible” en inglés. Esta modalidade de adestramento está pensada para aquelas persoas que realizan exercicios anaeróbicos e, por suposto, para aquelas ás que lles apaixona adestrar cunha alta intensidade. O AMRAP está deseñado para axudar ás persoas que realizan deporte a superar os seus límites e conseguir resultados físicos, pero tamén emocionais pois, cando o noso corpo non pode máis, é a mente a que a que ten o papel determinante.

Un aspecto positivo deste tipo de exercicios é que poden ser realizados por calquera persoa que practique actividade física, incluídas aquelas que estean a iniciarse no mundo do deporte. Como esta modalidade non obriga a cumprir un número de repeticións exacto, pode adaptarse ás condicións de cada persoa. Iso si, é fundamental coñecer ben os nosos propios límites posto que, de excedelos, poderiamos padecer lesións graves.

Outra das vantaxes do AMRAP é que non se precisa maquinaria específica para  realizar os exercicios, podemos practicalos na casa, no exterior ou no lugar onde nos sintamos cunha maior comodidade para facer actividade física.

De que outros xeitos nos favorece o adestramento AMRAP?

  • Axuda á perda de graxa: para asumir o esforzo, os músculos teñen que acudir máis á enerxía da graxa.
  • Aumenta a resistencia cardiovascular e muscular: o AMRAP combina o adestramento de ambos factores pola relación exercicio – tempo.
  • Leva pouco tempo: esta modalidade é ideal para as persoas que non dispoñan de moitos minutos para facer exercicio.
  • Aumenta a resistencia mental: chegar ao límite implica non renderse e querer seguir avanzando.

As flexións, as sentadas, os burpees e os saltos a un caixón, cunha corda ou no propio sitio sen material son os exercicios típicos das rutinas de adestramento AMRAP. Con tan só dez minutos podemos construír unha rutina que combine estes movementos e completar o circuíto de actividades que deseñamos.

O deporte é imprescindible para unha boa saúde, polo que debemos buscar o xeito de incrementalo no noso día a día durante un longo período de tempo. En García e Lestón contamos co mellor equipo de profesionais formados/as no campo do adestramento para axudarche a conseguilo.

A SÍNDROME DE HAGLUND: CONTA COA FISIOTERAPIA PARA O SEU TRATAMENTO

Segundo a mitoloxía grega, o talón de Aquiles era a súa única debilidade a pesar do seu incrible poder e, malia que as historias dos gregos non eran máis que ficción, temos a certeza de que esta zona é moi sensible.

Nesta parte do corpo con tanta historia podemos padecer unha doenza que quizais é algo descoñecida: a Síndrome de Haglund. Esta afección vén dada polo aprisionamento tendino-bursal posterior do talón, que causa unha dor importante na zona cando se realiza calquera actividade física.

Polo xeral, esta molestia prodúcese naquelas persoas que practican un deporte de impacto como pode ser correr, fútbol ou esquiar dunha forma profesional. Non obstante, pode chegar a orixinarse polo uso recorrente de calzado inadecuado e apertado, así como tacóns, ter o pé cavo ou pola presión do tendón de Aquiles debido á contracción continua de sóleo e xemelgos.

Con maior frecuencia, esta síndrome produce unha molestia na zona traseira do talón, onde se atopa o tendón de Aquiles, que se incrementa con actividades tan simples e necesarias no día a día como camiñar ou baixar unhas escaleiras. No caso das actividades deportivas de maior intensidade, esta lesión fai imposible a realización do exercicio a causa da dor. Polas mañás, e tras os descansos, son notables os síntomas que, xeralmente, se resumen en inflamación do talón e da pel da zona, doenza e flexión dorsal dolorosa pola fricción do tendón de Aquiles sobre o calcáneo.

Como podemos tratar a Síndrome de Haglund? A través da fisioterapia. As persoas profesionais deste campo utilizan a combinación de varias tecnoloxías, xunto cun estudo personalizado do caso de cada persoa coa doenza.

En primeiro lugar, pódese utilizar Electrólise Percutánea Intratisular, unha técnica que aplica unha corrente galvánica a través dunha agulla que provoca un proceso inflamatorio local e que permite a reparación do tecido brando. Outra opción é utilizar ondas de choque que, coa enerxía que producen, promoven a rexeneración e os procesos de reparación do tendón, diminuíndo así o inchazo e as dores crónicas. Coa laserterapia prodúcese un aumento de vasodilatación, aportando nutrientes celulares que aceleran a rexeneración. Por último, pódense aplicar exercicios físicos terapéuticos con idea de recuperar a mobilidade e a forza total da zona de forma guiada e individual.

A fisioterapia é fundamental para a recuperación das distintas lesións que podemos chegar a padecer durante a nosa vida, sexan momentáneas, coma pode ser unha escordadura, ou máis complexas coma esta síndrome de Haglund. En García e Lestón contamos co mellor equipo de persoas profesionais dentro do mundo da fisioterapia para afrontar calquera das túas doenzas físicas.

TRASTORNO DE DESPERSONALIZACIÓN. CONECTAS COA TÚA REALIDADE?

Sabías que a mente pode vivir unha experiencia subxectiva caracterizada por unha alteración na que a persoa se percibe a si mesma dende o exterior? Isto denomínase despersonalización e provoca que quen a experimenta sinta que non é el/ela a que está a vivir unha situación, senón que a observa dende fóra, tendo a sensación de perderse nun mesmo/a.

Todas as persoas que pasen por un momento de estrés intenso por cuestións laborais ou persoais, depresión ou ansiedade poden padecer un episodio. En ocasións, prodúcese como mecanismo de defensa, posto que os elementos estresores son tan desbordantes que a despersonalización permite afastarse de dita realidade para que sexa soportable. Cando se considera un problema? Cando estes momentos son recorrentes ou cando as sensacións de vivir todo dende o exterior nunca desaparecen na súa totalidade, o que chamamos trastorno de despersonalización – desrealización.

As persoas que padecen esta doenza presentan uns síntomas comúns e son totalmente conscientes do que está a pasar:

  • Sentimento de estar observando os pensamentos, o corpo e os sentimentos.
  • Impresión de non ter control da fala e dos movementos.
  • Sensación de distorsión das extremidades e a cabeza.
  • Entumecemento dos sentidos.
  • Sensación de que os recordos carecen de emoción ou que non son dun mesmo/a.
  • Illamento ou descoñecemento do espazo.
  • Sentimento de desconexión dos seres queridos.
  • Percepción deformada da contorna, sen cor, bidimensional, artificial ou borrosa, da forma e tamaño dos obxectos ou mesmo do tempo.

Á hora de diagnosticar se alguén padece o trastorno de despersonalización, as persoas profesionais poden valorar e descartar se os síntomas se manifestan ou non polo consumo de drogas ou alcohol mediante unha análise médica ou cunha avaliación psiquiátrica que axude a identificar se hai un trastorno e cal é en concreto.

O principal tratamento para o trastorno de despersonalización é a psicoterapia. O obxectivo principal é aprender a xestionar os síntomas para poder alivialos ou eliminalos na súa totalidade. Na psicoterapia, pódense aplicar diferentes enfoques terapéuticos, que dende diferentes prismas poden contribuír á mellora do/a paciente. Dous exemplos son a terapia cognitivo condutual e a terapia psicodinámica. A primeira busca tomar conciencia da situación e os pensamentos negativos para poder responder dunha forma máis efectiva. Por outra banda, a segunda estuda o inconsciente como responsable dos nosos actos.

Coidar a nosa saúde mental é tan importante como velar pola nosa saúde física. Por iso, debemos buscar a axuda necesaria e poñerlle solución a calquera doenza ou alteración da nosa normalidade sen ningún tipo de temor. En García e Lestón contamos co mellor equipo de persoas profesionais no campo da psicoloxía para darche a asistencia que precisas.

FALTA DE SONO? COÑECE OS ALIMENTOS ALIADOS DO TEU DESCANSO

Sabemos que necesitamos darlle descanso ao noso corpo para poder afrontar os días con enerxía e facer todas as nosas tarefas sen ningún tipo de problema, pero como podemos mellorar a calidade do noso sono? A resposta é sinxela: cunha boa alimentación. Hoxe contámosche cales son os alimentos chave para isto.

En primeiro lugar, debemos de ter en conta que o noso descanso está relacionado coa melatonina, unha hormona que regula o ritmo circadiano e que se produce en maior cantidade durante a noite.

A melatonina sintetízase a partir do triptófano, un aminoácido esencial, polo que debemos consumir alimentos ricos neste elemento para solucionar os nosos problemas co sono. Ademais, é fundamental inxerir nutrientes como ácidos graxos, magnesio ou hidratos de carbono. Cales son algúns alimentos saudables e que conteñan estas substancias?

O plátano achéganos fibra e hidratos de carbono. A súa cantidade de magnesio e potasio favorece a relaxación dos músculos e o seu contido en triptófano induce ao sono e ao equilibrio nos distintos ciclos.

As améndoas son ricas en proteínas, calcio, vitamina B e, por suposto, melatonina. Ademais da súa axuda para mellorar a calidade do noso descanso, a súa capacidade para saciar o apetito permite ter unha alimentación saudable, deixando atrás os produtos procesados para comer entre horas.

As cereixas son unha das froitas con maior concentración de melatonina, principalmente na súa variedade ácida. Conteñen vitamina A, B, C e fibra, que axuda tamén ao tránsito intestinal.

O polo e o pavo, ademais de conter grandes cantidades de triptófano, son carnes moi fáciles de dixerir, polo que se poden tomar antes de ir durmir e non suporá ningún problema.

Un dos poucos xeitos de obter vitamina D de forma natural é mediante o consumo de ovos, pescados ou algún fungo e ten un impacto positivo e directo no noso descanso.

Por último, temos a avea, que baixa a presión arterial, relaxa os músculos e está relacionada coa inhibición da hipocretina para a regulación dos ciclos do sono.

Agora xa o sabes, coida da túa alimentación e deixarás de contar ovellas cada noite para conciliar o sono.

MOTIVACIÓN OU DISCIPLINA. CAL É A CHAVE DO ÉXITO?

Xaneiro é o mes de establecer novos obxectivos e do comezo dos cambios. Por iso, sabemos que este ano 2023 queres facer máis deporte e ter unha vida moito máis activa. Seguro que nestas datas tes moita motivación por lograr os teus propósitos pero, para conseguilo, abonda con ese estímulo? Onde queda a disciplina?

A motivación é un aspecto que está máis relacionado coas emocións que nos provoca realizar algunha tarefa e acadar os seus resultados. Pola contra, a disciplina está asociada coa razón, pois, malia que non teñamos ganas, vemos a tarefa como algo que debemos cumprir.

Con isto non penses que a motivación non é importante. Este sentimento é algo intrínseco a nós e unha ferramenta da nosa mente indispensable para facilitar a nosa adaptación aos cambios. Non obstante, a motivación non se sostén por si soa e somos nós os/as encargados/as de reforzala.

Pola súa banda, a disciplina é o compromiso por realizar e cumprir un traballo, xa sexa físico ou mental, para o cal é necesaria a persistencia, a vontade e unha boa planificación.

Unha das vantaxes da disciplina é que pode facer que acabe aparecendo a motivación. Ter esta educación á hora de adestrar provocará que xeremos unha rutina e que poidamos ver pouco a pouco como logramos os nosos obxectivos, causando así unha sensación de satisfacción co noso traballo.

Con todo, a disciplina pódese adestrar. Como?

  • Márcate logros a curto prazo para aumentar a sensación de avance na túa tarefa.
  • Facilita os pasos previos ao teu adestramento: se fas exercicio pola mañá, por exemplo, podes deixar a roupa preparada do día anterior.
  • Crea unha rutina para espertar a unha hora que che permita facer deporte, traballar e realizar as distintas actividades do teu día a día con tempo.
  • Establece horarios cada día da semana para ir a adestrar e ten en conta sempre os descansos.

Podemos dicir, polo tanto, que para alcanzar o éxito é tan necesaria a motivación como a disciplina. Sen a primeira, nunca chegaremos a querer o cambio e sen a segunda, non seremos capaces de cumprir as nosas metas. En García e Lestón podemos ofrecerche un servizo integral de saúde coas nosas áreas de fisioterapia, adestramento, nutrición e psicoloxía para axudarche no teu camiño cara unha vida saudable.