O exercicio físico é un pilar fundamental no coidado da nosa saúde que cobra aínda máis importancia no tratamento de certas doenzas como é, neste caso, a diabetes. Realizar deporte axúdanos a controlar mellor esta afección e os efectos que produce no noso organismo. Por iso, no blog de hoxe falaremos de como podemos enfocar esta actividade e dos beneficios que achega para os/as doentes.

A diabetes fai que aumenten os nosos niveis de glicosa no sangue, podendo producirse un exceso desta: hiperglicemia. Isto orixínase por un déficit na produción de insulina, unha hormona que fabrica o páncreas e que utiliza esa glicosa como fonte de enerxía para os nosos músculos e tecidos. Exceso de sede, perda de peso, cansazo, necesidade de ouriñar moi frecuentemente ou visión borrosa son algúns síntomas que poden indicar que temos diabetes de tipo 1 ou de tipo 2.

No caso de padecela, e como che adiantabamos antes, a actividade física é un paso fundamental no tratamento da diabetes, xa que non só mellora os nosos niveis de glicosa no sangue, tamén ten outros efectos beneficiosos para os/as seus/súas doentes:

• Aumenta a sensibilidade á insulina
• Mellora o uso que fai o músculo da glicosa
• Axuda a controlar o peso
• Mantén en niveis normais a presión arterial
• Prevén doenzas cardiovasculares

Entón, que medidas debo tomar se quero incluír a práctica de deporte no meu tratamento da diabetes? O aconsellable é realizar uns 20 ou 30 minutos de exercicio aeróbico cada dous ou tres días, por exemplo: camiñar, correr, nadar, montar na bicicleta, etc. Este tipo de actividade mellora a nosa circulación e favorece a obtención de enerxía.

O adestramento de forza tamén pode resultar útil nestes casos, posto que axuda a manter a nosa capacidade muscular, que se pode ver afectada pola diabetes, ao mesmo tempo que axuda a controlar a glicosa.

Con todo, cando realizamos deporte estamos expostos/as a unha serie de riscos relacionados, principalmente, coa hipoglicemia (baixo nivel de glicosa). Polo tanto, debemos tomar algunhas precaucións:

• Antes de comezar a facer exercicio, mide o teu nivel de glicosa no sangue. O recomendable é ter un valor entre 130 e 250 mg/dl.
• Volve medilo ao rematar a sesión, pois a actividade fai que diminúa. O valor pode ser baixo durante un período de 4 a 8 horas despois, polo que é recomendable continuar facendo medicións.
• Sentir debilidade, tremores, confusión ou dor de cabeza durante o adestramento pode indicar un estado de hipoglicemia. Nese caso debes parar e inxerir comidas ou bebidas con carbohidratos para incrementar o nivel de glicosa no sangue.

Xa coñeces algúns dos beneficios que achega o exercicio para as persoas con diabetes. Con todo, sempre é recomendable que un/unha profesional nos indique que tipo de actividade podemos realizar e con que intensidade. Se buscas onde comezar ese adestramento, en García e Lestón podemos axudarche.

Ciberacoso e violencia en internet. Que as redes sociais non sexan unha arma psicolóxica

Coas tecnoloxías formando parte das nosas vidas de xeito cada vez máis activo é inevitable que, en especial os e as adolescentes, fagamos un maior uso de internet e as redes sociais. Con todo, estes lugares poden converterse en ferramentas de violencia e acoso se se fai un uso indebido deles.

O ciberacoso é cada vez máis común entre os mozos e mozas menores de idade. Por iso, neste blog analizamos as chaves deste tipo de violencia, para saber recoñecela e evitala.

Para comezar, debemos ser conscientes de en que programas ou aplicacións podemos ser vítimas deste acoso. Neste sentido poñeremos atención a redes sociais como Instagram, Tik Tok, Twitter ou Facebook, pero tamén a apps de mensaxería instantánea como pode ser Whatsapp. Porén, non debemos esquecer a intimidación que se pode experimentar en salas de chat de vídeo ou en comunidades de videoxogos.

Pero, como podo recoñecer se estou a ser vítima de ciberacoso? Esta violencia pode manifestarse de múltiples maneiras:

• Difusión de información falsa e mentiras sobre outra persoa
• Publicación de fotografías sen ter o permiso de alguén
• Suplantación de identidade
• Envío de mensaxes agresivas ou ameazantes

Con todo, existen outras formas de expresión do acoso a través de internet. Unha delas, e das que máis afecta aos/ás adolescentes, é a violencia de xénero. Cada vez é máis común que, nas relacións destas idades, se utilicen as novas tecnoloxías como ferramentas de control do lugar no que se atopa a parella, das fotografías que comparte ou das persoas coas que fala.

Outros tipos poden ser a extorsión, de carácter sexual, que pode realizar un agresor sobre a súa vítima, ameazándoa coa publicación de fotografías íntimas ou o coñecido como grooming, que se produce cando un adulto acosa a un menor con intencións sexuais.

Agora que xa coñeces como pode aparecer o ciberacoso, que podes facer no caso de estar a sufrilo?

• Restrinxe a información que das ás persoas descoñecidas. Non compartas información persoal ou fotos comprometidas.
• Non dubides en denunciar e reportar publicacións e fotografías que atenten en contra túa.
• Se denuncias, non dubides en recoller probas (mensaxes, capturas de pantalla, fotografías, etc.)
• Pide axuda canto antes a familiares, adultos de confianza ou en liñas telefónicas de axuda.

As agresións na rede é algo contra o que debemos loitar por eliminar da nosa sociedade, posto que, de sufrila, pode provocar numerosas consecuencias psicolóxicas como a aparición de estrés, ansiedade, perda de autoestima, depresión ou mesmo pode derivar en casos de suicidio.

Se buscas apoio para saír dunha situación semellante, en García e Lestón contamos co mellor equipo profesional da nosa área de psicoloxía para axudarche en todo o que sexa necesario.

Bach Cooking. Un menú delicioso e saudable a golpe de tupper.

Es dos/das que non teñen tempo para cociñar durante a semana? As túas obrigas causan que teñas que comer fóra da casa? Gústache xantar de xeito saudable pero sempre rematas por acudir a ultraprocesados que che axilicen o momento da comida? Entón precisas coñecer o batch cooking. No blog de hoxe contámosche que é e dámosche os consellos para que organices un menú semanal saudable.

O batch cooking ou “cociña por lotes” consiste en cociñar, en tan só unhas poucas horas, as nosas comidas da semana. Desta forma, non perderemos tempo todos os días en preparar un prato e evitaremos consumir comida rápida ou de baixa calidade. Así, esta técnica facilita o consumo de produtos caseiros incluso cando non estamos na casa, ou temos que comer no traballo.

Con todo, o achegamento da comida saudable ao noso día a día non é o único gran proveito que nos achega o batch cooking, grazas a esta técnica obtemos tamén un beneficio económico. Ao preparar todas as nosas comidas en tan só un par de horas, aforramos tanto no consumo enerxético dos nosos electrodomésticos como nos alimentos que consumimos, posto que podemos aproveitar o mesmo produto en varios pratos.

O primeiro que debemos facer, antes de proceder a cociñar, é un menú semanal no que organicemos as comidas que queremos realizar, que días as queremos consumir e que alimentos necesitaremos. O recomendable é empregar, entre outros produtos, unha ou dúas legumes, cereais, verdura de tempada e unha ou dúas carnes e peixes. Despois de facer a nosa compra, na cal debemos intentar escoller os alimentos máis frescos, xa podemos elaborar os pratos.

Por outra banda, a hixiene e a conservación son outros dous puntos fundamentais no batch cooking. Non debemos esquecer que estamos a preparar comidas que van ser almacenadas durante varios días. Debemos poñer moita atención na manipulación que facemos dos produtos e o seu correcto envasado. Aquí unhas chaves que che poden resultar de axuda:

• Limpa ben as mans e os utensilios que utilizarás para cociñar.
• Utiliza envases limpos, herméticos e apropiados para almacenar comida.
• Cociña o suficiente os alimentos e procura evitar que entren en contacto con produtos crus.
• Garda rapidamente as comidas que precisen baixas temperaturas para non romper a cadea do frío.
• Quenta só as porcións que vaias consumir.

Agora que xa coñeces a técnica do batch cooking, quizais lle queres sacar o máximo proveito, para iso nada mellor que acudir a un/unha profesional. Na área de nutrición de García e Lestón podemos axudarche a preparar un menú rápido e saudable. Non agardes e consúltanos!

Parálise cerebral. Como nos axuda a fisioterapia?

Cando falamos de parálise cerebral, referímonos a un conxunto de trastornos permanentes derivados dunha lesión que afecta a múltiples funcións do sistema nervioso como o movemento, a postura, a visión, a audición, pensamento, emocións, linguaxe, etc.

Esta lesión é permanente e non hai xeito de curala ou eliminala, pero existen formas de mellorar a calidade de vida das persoas pacientes con parálise cerebral para aumentar a súa autonomía na realización de actividades cotiás. Neste sentido, a fisioterapia pode ser de grande axuda para a mobilidade. Neste blog contarémosche como.

Con todo, primeiro debemos ser conscientes de que os síntomas de parálise cerebral aparecen, comunmente, nos primeiros tres anos de idade e as lesións que a provocan poden producirse durante o embarazo, o parto, ou nos primeiros anos de vida. O primeiro sinal dunha posible lesión cerebral pode ser a dificultade para desenvolver habilidades motoras como gatear ou camiñar. Outros indicativos físicos poden ser:

• Hipotonía: ton muscular diminuído (corpo relaxado e abatido)
• Hipertonía: ton muscular aumentado (corpo ríxido)
• Favorecer o uso dun lado do corpo fronte ao outro mediante a postura
• Espasmos ou movementos involuntarios
• Torpeza ou descoordinación

Algúns destes síntomas poden estar presentes en persoas que non teñan parálise cerebral, por iso é importante acudir a un/unha profesional que realice as probas pertinentes e examine aspectos como o desenvolvemento das capacidades motoras, a postura, o equilibrio ou a marcha. Así mesmo pódense realizar probas como unha resonancia magnética cranial ou un electroencefalograma.

Unha vez obtido o diagnóstico, a fisioterapia constitúe un dos pilares no tratamento da parálise cerebral e é fundamental para manter a funcionalidade dos músculos e dos ósos a favor da mobilidade e da independencia física e para evitar o deterioro e a contractura dos músculos en desuso.

A fisioterapia torna aínda máis necesaria cando falamos dos nenos e nenas que aínda están na súa etapa de desenvolvemento. Os mozos e mozas que crecen sen parálise cerebral camiñan, saltan e corren, o que lles permite que os seus músculos medren ao mesmo ritmo que os seus ósos. Isto non sucede nos e nas pacientes desta parálise polo que, coa axuda da fisioterapia evitamos a contractura ao estirar os músculos. Esta disciplina tamén consegue mellorar aspectos como o equilibrio, a flexibilidade, o control da cabeza, o agarre ou o balanceo.

A fisioterapia é unha das mellores aliadas para as persoas pacientes de parálise cerebral. Por iso é fundamental poñerse nas mans de profesionais que che axuden a garantir unha boa calidade de vida e unha certa independencia nas accións do día a día.

Síndrome posvacacional. Aprende a manexala no traballo

Uns días libres coa familia, de turismo, na praia… Todo é relaxado ata que, de súpeto, volvemos ao traballo. De novo tornan as rutinas, o mesmo horario todos os días, as tarefas sen facer, etc. Se despois dunhas vacacións sentes que estás triste e sen motivacións por volver ao posto de traballo, estás a sufrir a coñecida como síndrome posvacacional.

Unha boa forma de recoñecer que estamos a padecer esta síndrome é ser conscientes dos efectos que provoca no noso corpo e na nosa mente: cansazo, dor muscular, perda de apetito e de concentración, falta de sono ou irritabilidade.

Ditos sentimentos tenden a desaparecer cando nos habituamos de novo á rutina, proceso que pode tardar de 2 a 21 días. Con todo, hai ocasións nas que esta síndrome pode derivar en doenzas psicolóxicas graves como un trastorno de ansiedade ou depresión. No blog de hoxe ofrecémosche unha serie de consellos para poder tratar con este estrés posvacacional:

• Regresa das túas vacacións uns días antes de comezar a traballar: desta forma poderás habituarte ao regreso á normalidade co tempo suficiente.
• Recupera o teu horario de sono de xeito anticipado: o común durante as vacacións é alterar as nosas horas de sono, polo que é recomendable regular o horario de descanso uns días antes de comezar o traballo.
• Aproveita o tempo libre para realizar exercicio ou actividades de ocio: gozar dos pequenos momentos, quedar con persoas amigas ou volver adestrar (sempre de forma progresiva) axudaranos a liberar gran parte do estrés.
• Planifica a túa axenda laboral: organiza o teu día traballando primeiro no prioritario e propoñéndote obxectivos realistas.
• Regula o consumo de cafeína: pode aumentar a sensación de estrés ou ansiedade.

Con todo, existen unha serie de perfís entre os e as traballadoras que son máis propensos a padecer de estrés no entorno laboral e, polo tanto, a sufrir desta síndrome cando regresan das súas vacacións, son persoas que:

• Planifican e controlan de forma excesiva todos os detalles das túas tarefas.
• Senten un medo constante por cometer erros.
• Revisan numerosas veces os seus labores para comprobar que estean ben.
• Teñen pensamentos negativos e catastróficos

Agora xa coñeces as chaves para poder superar da mellor forma posible esta síndrome posvacacional, pero recorda que se este sentimento perdura no tempo, debes contar con axuda psicolóxica. En García e Lestón dispoñemos do mellor equipo profesional para coidar da túa saúde mental e axudarche a superar o estrés do traballo.